Relacja wolontariuszek z wizyty na Łotwie (29.07 – 19.08.2014)

Relacja wolontariuszek z wizyty na Łotwie (29.07 – 19.08.2014)

 Relacja wolontariuszek z wizyty na Łotwie (29.07 – 19.08.2014)

W dniu 29 lipca 2014 r. odbyłyśmy podróż z Łodzi do miasta Rezekne na Łotwie. Jechały 3 osoby: Lucyna Starczewska z Łodzi, Barbara Defratyka również z Łodzi, Helena Misiak z Mielca. Podróż rozpoczęła się wyjazdem do Warszawy pociągiem, a z Warszawy do Rezekne, autokarem linii Ecolines z przesiadką w Mariampolu na Litwie...

Miasto Rezekne jest zlokalizowane w jednym z 4 historycznych regionów Łotwy nazywanej Łatgalią. W mieście zamieszkuje ok. 37 tysięcy osób. W Rezekne mieszkałyśmy w pięknej Polskiej Szkole, gdzie byłyśmy bardzo chętnie goszczone przez panią dyrektor. Podczas 3-tygodniowego pobytu na Łotwie opiekowały się nami panie-organizatorki projektu, a mianowicie pani Natasza, pani Dace, pani Aija, a także wolontariuszka z Rumunii pani Aleksandra oraz panie mieszkające w Rezekne, które gościły u nas w Polsce, pani Wilia, pani Inara i pani Wilhelma.

Oprócz Rezekne zwiedziłyśmy także sąsiednie miasta jak: Preilis i Aglona. W Preilis miałyśmy prelekcję o Polsce w miejskiej bibliotece dla wszystkich. Zwiedziłyśmy tam również Muzeum Artystyczne i galerię lalek (postaci historycznych oraz postaci z książek) Eleny Michajłowej. Tutaj była okazja przebrać się w historyczne stroje i porobić zdjęcia.

Natomiast miasto Aglona jest ośrodkiem maryjnym z bazyliką i zakonem dominikanów. Status bazyliki nadał papież Jan Paweł II w 1993 roku. Bazylika znajduje się w otoczeniu jezior Ciris i Egles. W Aglonie mieszka 2600 osób. Mieści się tu również gimnazjum katolickie.

Podczas naszego pobytu na Łotwie odwiedziłyśmy także kilka innych miejsc. Niedaleko od miasta Preilis byłyśmy w gospodartwie hodowlanym ślimaka jadalnego, w pobliżu miasta Rezekne odwiedziłyśmy pracownię ceramiki oraz stadninę koni. W miejscach tych wykonywałyśmy nieskomplikowane a pożyteczne prace wolontariackie.

W mieście Rezekne odwiedziłyśmy dwa ośrodki dla dzieci i młodzieży, tzn. szkołę ceramiki dla młodzieży niepełnosprawnej i ośrodek logopedyczny dla dzieci, oraz ośrodki( dla dorosłych tzn. ośrodek socjalny dla seniorów oraz Dom dziennego pobytu (rodzaj klubu dla seniorów) gdzie poczęstowałyśmy miejscowych gości własnoręcznie przygotowanym obiadem i wygłosiłyśmy prelekcję o Polsce i naszych miastach, co zostało odnotowane w miejscowej prasie. Byłyśmy także goszczone przez zespół baletowy seniorek oraz polski chór Jutrzenka, z którym pojechałyśmy do Aglony.

Dnia 2 sierpnia zaproszono nas do uczestniczenia w paradzie miejskiej w Rezekne z okazji 750- lecia miasta, w której mamy swój moment uwieczniony na filmie umieszczonym na youtube. Po paradzie byłyśmy na wspaniałym nocnym koncercie w Festiwal Parku z pokazem sztucznych ogni i akrobacji samolocików sterowanych radiem. Dzień przed paradą na łące miejscowego wzgórza odbył się festiwal zespołów śpiewaczych i tanecznych oraz walk rycerzy. Widowisko było połączone z kiermaszem pamiątek, wyrobów z drewna, ceramiki i innych materiałów. Można było kupić w znajdujących się tutaj kramach napoje, potrawy regionalne i inne smakołyki. Miałyśmy także swoje stanowisko, gdzie rozdawałyśmy polskie foldery.

Z okazji otwarcia festiwalu filmowego krajów nadbałtyckich byłyśmy zaproszone na galowy koncert artystów, solistów i zespołów muzycznych. Koncert odbył się w Gorsie (miejscowa filharmonia).

Program naszego pobytu na Łotwie był wypełniony wieloma atrakcjami, ale także naszą pracą jako wolontariuszek, kilkoma prelekcjami o Łodzi, o Warszawie, o Polsce, spotkaniami z dziećmi i seniorami oraz spotkaniem z młodzieżą z innych krajów europejskich, gdzie rozmawiałyśmy o swojej pracy, o polskim wolontariacie o swoim miescie, w którym mieszkamy.

Wyjazd z Rezekne do Polski nastąpił 19 sierpnia 2014 r. również autokarem linii Ecolines.

Ten projekt został zrealizowany przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej. Projekt lub publikacja odzwierciedlają jedynie stanowisko ich autora i Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za umieszczoną w nich zawartość merytoryczną